Współpraca Jerzego Giedroycia i Gyrgya Gmriego przyniosła wymierne korzyści
dla obu stron Redaktor miał pod ręką eksperta, korespondenta, pośrednika do
spraw węgierskich dla Kultury i Zeszytów Historycznych, dzięki czemu tematyka
węgierska była obecna na łamach paryskich czasopism przez dekady. Węgierski
polonista literaturoznawca uzyskał w ten sposób forum, możność przekazu
swych myśli w jednym z najważniejszych periodyków polskiej emigracji, gdzie reprezentował węgierski punkt widzenia,co z kolei przyniosło mu w kręgach polskiego uchodźstwa politycznego pewna rozpoznawalność. W dodatku Węgier uzyskał stały i łatwy dostęp do wydawnictw Instytutu Literackiego, przedstawianych, recenzowanych później w węgierskich lub anglosaskich czasopismach, więc i promowanych wśród szerszego kręgu czytelników, co w oczywisty sposób pasowało także i Giedroyciowi. Redaktor zaś był kluczem do innych literatów emigrantów (Gombrowicz, Mrozek, Hłasko),
których dzieła Gmri tłumaczył na język węgierski(i w związku z tym prosił ich o prawa
autorskie dotyczące przekładów).
ukryj opis