Czwórka tekstów w gatunkowym spektrum od krótkiego artykułu po studium książkowe oferuje spojrzenie na Alexandra Sticha m.in. jako na teoretyka tekstologii, zawsze powiązane z innymi dyscyplinami - z językoznawstwem, stylistyką, historią i innymi. Teksty tego zbioru są autorsko ukierunkowane na Karla Sabinę i poprzez niego na innych autorów, zwłaszcza na K. Havlíčka Borovskiego, B. Němcovą i J. E. Sojka. Te materiało­we studia tworzą w ramach twórczości Sticha odrębną całość, w wielu względach różną od prac autora włączonych do wyboru Od Karla Havlíčka k Františku Halasovi z 1996 r. Alexandr Stich (1934-2003) - lingwista, badacz literatury i historyk, znawca baroku i literatury XIX wieku, zasłynął przede wszystkim swoim lingwoliterackim podejściem do tekstów artystycznych i publicystycznych, w którym twórczo łączy się kilka dyscyplin naukowych. W znacznej części swojej twórczości zajmował się także tekstologią, którą postrzegał jako sposób pracy z tekstowo osadzonym faktem historycznym oraz możliwość odnalezienia jego autentycznego kształtu. Przygotował szereg edycji publicystyki i beletrystyki (np. J. K. Tyl: Pražský posel 1848, 1966; M. Z. Polák: Cesta do Itálie, 1979; wybór publicystyki K. Havlíček Borovský, 1986; J. Kořínek: Staré paměti kutnohorské, 2000). Stronę teoretyczną tekstologii odzwierciedlił w wielu swoich pracach, najwyraźniej chyba w zbiorze sabinowskich artykułów opublikowanych w tym tomie.