„Oczywiście mój syn chodzi za dziwkami - gdyby nie chodził, bałbym się o jego zdrowie” - oświadczył kiedyś Charles Dickens. I nic dziwnego: w wiktoriańskim Londynie przypadała jedna prostytutka na dwunastu dorosłych mężczyzn. Jak żyły takie kobiety, opisał Michel Faber w powieści Karmazynowy i biały kwiatek, i to znacznie otwarciej i szczerzej, niż mógłby to zrobić wspomniany Dickens.
Oś powieści stanowi związek osiemnastoletniej prostytutki Sugar i dziedzica imperium perfumeryjnego, Williama Rackhama. Oboje pragną uciec: ona - od obrzydliwego otoczenia, on - od nieco szalonej żony. Sugar nie chce być jedynie utrzymywaną kochanką, chce „na stałe wpleść się w gobelin jego życia, by nie traktował jej jako zwykłego flirtu, lecz jako przyjaciółkę tak samo cenną jak rodzeństwo”. I wreszcie pojawia się szansa, by rzeczywiście przeniknęła do domu Williama… Reszty fabuły nie zdradzimy, ale możemy potencjalnym czytelnikom wraz z autorem zapewnić, że „w bliskiej przyszłości będą świadkami stosunku płciowego, nie wspominając o szaleństwie, porwaniu i gwałtownej śmierci”.
Kwiat nie jest sentymentalną opowiastką o kurwie z sercem ze złota. To panoramiczny portret wiktoriańskiego Londynu ze wszystkimi jego warstwami społecznymi, bildungsroman o zaskakująco kathartycznym wydźwięku i przede wszystkim silna opowieść, której głównej bohaterce będziecie kibicować. Jeśli to nie jest literatura, to już nie wiemy, co nią mogłoby być.

Wydanie książki zostało wsparte przez Ministerstwo Kultury Republiki Czeskiej.