Powieściopisarka Ljudmiła Ulicka odsłania czytelnikowi wewnętrzny świat rosyjskich kobiet, świat na pierwszy rzut oka pozbawiony jakiejkolwiek zewnętrznej logiki. Leitmotivem, a zarazem motorem wszelkich zdarzeń, jest kłamstwo - bezinteresowne, wypowiedziane z tęsknotą za lepszym życiem, które nie pozostaje nic innego, jak tylko wymyślić. Główna bohaterka Żenia konfrontowana jest z najrozmaitszymi fantazjami swoich przyjaciółek, krewnych i znajomych, nad którymi jedynie cicho się zadziwia. Irena kłamie o śmierci swoich dzieci, Nadja wymyśla sobie starszego brata, a trzynastoletnia Lala ma romans z dorosłym mężczyzną; Anna oszukuje naiwną uczennicę Maszę, podszywając się pod poetkę. Ljudmiła Ulicka po raz kolejny ukazuje się jako znakomita obserwatorka codzienności, niepozbawiona subtelnego wyczucia detalu i rozległych zależności. Ljudmiła Ulicka (1943) jest według krytyki rosyjskiej i światowej najważniejszą rosyjską pisarką ostatnich dwudziestu lat. Napisała dwanaście proz, trzy książki dla dzieci i sześć sztuk teatralnych. Jej powieść Daniel Stein, tłumacz (2006, cz. Paseka 2012) została uhonorowana prestiżową nagrodą literacką Bolshaja kniga i doczekała się tłumaczeń na szesnaście języków. Ogólnoświatowy rozgłos przyniósł również jej jak dotąd najnowszy romans Zielony namiot (2010).