Róza, sto pięcioletnia dama, jest właścicielką w Marsylii słynnej restauracji „Mała Prowansja”, gdzie podaje bardzo oryginalne potrawy inspirowane wszystkim, przez co kiedykolwiek przeszła, wszystkimi ludźmi, których kiedykolwiek spotkała. W końcu postanawia spisać pamiętnik, bo jej życie było naprawdę burzliwe... Groteskowa epopeja, która z tego powstaje, opowiada o kucharce, która nigdy się niczego nie bała. Róza, zwariowana i nieco twarda kobiecina, przeżyła wszelkie możliwe okrucieństwa XX wieku, przez które przeszła, nie tracąc przy tym wigoru ani apetytu na życie. Oprócz dwóch wielkich miłości doświadczyła tego, co było możliwe: ludobójstwa Ormian, nazistowskich okrucieństw, maoistycznego szaleństwa, osobistych tragedii i upokorzeń; na jej drodze stawali ludzie zwyczajni i ci, którzy wkraczali do historii: absurdalne zarządzanie losem i jej kunszt kulinarny na jakiś czas zawiodły ją nawet do domu wodza SS Heinricha Himmlera. Za każdym razem jednak podnosiła się i szła dalej - czasem pod sztandarem, na którym powiewało starotestamentowe hasło Oko za oko, ząb za ząb. Na jej niewiarygodnej wędrówce przez burzliwe stulecie i kraje towarzyszyła jej osobliwa istota - aksolotl Theo, z którym w trudnych chwilach rozmawiała jak równy z równym. Gorzko ironiczna książka w duchu figlarnych powieści rozwija przygody niezwykłej, skandalizującej staruszki, której kredo brzmi: „Jeśli dzieje są piekłem, to życie jest rajem.” Franz-Olivier Giesbert urodził się 18 stycznia 1949 roku w USA; ma niemieckie, szkockie, żydowskie i francuskie korzenie. W dzieciństwie wrócił z rodzicami do francuskiej Normandii, dorastał pod wpływem głęboko wierzącej matki i w tradycyjnie lewicowej rodzinie. Już jako dziecko pragnął zostać pisarzem, a w wieku dziewiętnastu lat rozpoczął współpracę z działem literackim dziennika Paris-Normandie. Równocześnie ukończył prawo, a później studiował też dziennikarstwo i został dziennikarzem politycznym w Nouvel Observateur, gdzie następnie objął stanowisko redaktora naczelnego. Jego kariera trwała dalej na kierowniczych stanowiskach w dzienniku Le Figaro, a później w tygodniku Le Point. W ostatnich latach bywa gospodarzem różnych programów kulturalnych, politycznych i ekonomicznych na kanałach France Télévisions. Większość książek Giesberta to beletrystyka - od współczesnych bajek po powieści kryminalne - bardzo dobrze przyjmowana przez czytelników za świeży styl i pomysłowość: za powieść Ohava otrzymał Wielką Nagrodę Akademii Francuskiej, za książkę Chlívek jedną z najstarszych francuskich nagród literackich - Nagrodę Interrallié, według książki Nesmrtelný Richard Berry nakręcił film, w którym główną rolę zagrał Jean Reno (po czesku pod tytułem 22 strzały).