Czy dusza w ogóle istnieje? Zdaniem wielu nie. A jeśli przyjąć, że tak, to czy może mieć katar?

Tytuł Katar duszy brzmi intrygująco, ryzykownie, trochę niedorzecznie, ale o tym właśnie jest ta powieść o niedorzeczności ludzkich potyczek z losem. O duszy, która się przeziębia, która łapie wirusa smutku i zła. I trochę też o tym, jak pisanie, czytanie

i wyobraźnia potrafią modelować życie.

Miłość i pożądanie, wiara i grzech, więzy rodzinne i przyjaźń to główni bohaterowie tej niedużej powieści o sprawach największych, najważniejszych.

Bartoń udowadnia, że między chaosem życia a przewidywalnym estetycznie porządkiem literatury jest miejsce na prawdę fikcji. Że jest tam tego miejsca całkiem sporo. Katar duszy powieść odważna i ostentacyjnie idąca wbrew sezonowym modom traktuje także o tym.

Piotr Kofta