Autorów tomu interesują naukowe, kulturowe i artystyczne dyskursy na temat epidemii, jak również typowe dla nich przedstawienia oraz materializacje wirusów (w tym wirusów komputerowych i innych przejawów wiralności w życiu społecznym). Część pierwsza zawiera artykuły, które sytuują rozmaite przedstawienia epidemii na szerokim tle aktualnej problematyki relacji ekologicznych i katastrof środowiskowych. Teksty w drugiej części przekonują z kolei, że myślenie z wirusami pomaga w poszukiwaniu dróg wyjścia z dzisiejszego impasu cywilizacyjnego, destabilizując istniejące układy władzy, praktykowane nadal kategoryzacje naukowe i podziały społeczne. Zaproponowane tu transdyscyplinarne myślenie z wirusami skłania nie tylko do zakwestionowania przyjętych granic między bytami ożywionymi i nieożywionymi, ale także do innego niż dotychczas przedstawiania relacji między nimi w różnorodnych dyskursach naukowych, kulturowych i artystycznych.