W "Podróży na północ" Karel Čapek - żartobliwy wędrowiec o artystycznej duszy - ukazuje się jako niezwykle wrażliwy obserwator i godny podziwu gawędziarz, którego dowcip i humor, wyczucie kontrastu, ogłada i zrozumienie są wzmocnione niewyczerpanym bogactwem języka. Jego myśli dążą do jak największej trafności i pełni, a styl jest tak wyrafinowany jak w jego najlepszych opowiadaniach. Opis skandynawskiej przyrody przypomina poezję w prozie, w której wszystko jest nakreślone tak wiernie, że mamy wrażenie, iż właśnie wdychamy słone powietrze na norweskim wybrzeżu, że oczy zalewają nas wszystkie odcienie zieleni duńskiego krajobrazu albo że długo wędrowaliśmy przez niekończące się szwedzkie lasy.
W "Podróży na północ" kulminuje także malarski talent Čapka. Większość z około dwustu kolorowych i czarno-białych rysunków przedstawia inspirujący pejzaż, a na połowie z nich widzimy góry - przewodniczki kosmicznej energii, strażniczki podziemnych wód i samotne nosicielki tajemnic…
Čapek odkrywa przed nami rzeczy, które wydają się nam znane, i obdarza je nowym urokiem. Dla tych, którzy byli na północy i być może dobrze ją znają, kraj widziany oczami Čapka jest pod wieloma względami inny niż ich wspomnienie - i zupełnie inny niż w zwykłym przewodniku. Ma się ochotę natychmiast tam wyruszyć i wszystko na miejscu sprawdzić! "Podróż na północ" bawi, ale nigdy nie jest powierzchowna. Doświadczamy z nią czystej rozkoszy najwyższego stopnia - a tej zawsze nam potrzeba.