Książka Izabeli Kępki to rzecz ze wszech miar interesująca i cenna. W kontekście wielu opracowań o charakterze literaturoznawczym do tej pory odczuwało się dotkliwy brak obszernych studiów lingwistycznych na temat spuścizny wybitnego artysty końca XX wieku Jacka Kaczmarskiego. Autorka ową lukę badawczą dostrzegła i ze znawstwem opisała. Cały tekst czyta się z ogromną przyjemnością, w pewnym sensie nawet fascynacją, wynikającą z precyzji słownej i analitycznej wnikliwości Autorki, Jej staranności w doborze materiału ilustracyjnego, komentowanego z finezyjną misternością. Temu właśnie zawdzięczamy intrygujący, wieloaspektowy opis artystycznej kreacji Boga, anioła i diabła, nieba i piekła oraz człowieka wobec sacrum. [] To studium piękne i mądre, którego w polskiej literaturze naukowej zdecydowanie brakowało.
Z recenzji prof. dr hab. Urszuli Sokólskiej