Antologia słowackiej prozy to szerokie spektrum poznawcze życia w tym kraju, dawniej i dziś. Na kanwie spraw codziennych, autorzy wprowadzają czytelnika w zawiły świat konkretnego człowieka na konkretnym tle (Martin Vlado), dokonują retrospekcji życia jednostki (Mria Btorov), czasami z rodzinną intymnością na tle historycznym (udovt Petrako), w realiach środowiska, w którym przyszło żyć bohaterom ich prozy. Poznajemy próby i sposoby radzenia sobie z tajemnicą własnego ego i wypływającymi z podświadomości pragnieniami (Jana Bodnrov, Helena Dvokov, Jana Jurov), jesteśmy świadkami analiz wartości społecznych, priorytetów i światopoglądu (Radovan Brenkus), jak i admirowania niezwykłych ludzi czasami wręcz za sprawą głębokiego uczucia rodzinnego (Etela Farkaov). Uzmysławiamy sobie zależności i konflikty między pokoleniami (Rt Lichnerov) w zderzeniu z, czasami brutalną rzeczywistością. Fragmenty prozy traktują o zawiłościach losów ludzkich i stosunku jednostki do rzeczywistości (Peter Karpinsk), bądź za parawanem humoru wnoszą do literatury wielkie ludzkie dramaty (Eva Maliti Fraov), wewnętrzne sprzeczności oraz niewiarygodne sploty okoliczności na pełnej przeszkód drodze do samorealizacji. Autorzy starają się swoje percepcje przedstawić w sposób artystyczny, filozoficzny, czasami bezpośredni, chociaż nie banalny, gdyż zawsze literacko dojrzały. Kontakt z prozą słowacką dzięki tym właśnie jedenastu autorom to nie tylko możliwość odkrycia jej wartości literackich, zrozumienia i porównania literatury sąsiadujących ze sobą krajów, ale przede wszystkim głębokie przeżycie dla czytelnika, który sięgnie po Portrety z bliska.