Powieść Sedno rzeczy (1914) to jedno z najważniejszych dzieł Natsume Sosekiego. Jej narrator, student uniwersytetu w Tokio, wspomina swą znajomość ze starszym od siebie, zagadkowym mężczyzną, którego tytułował mianem Sensei (Mistrz). Próbował zrozumieć przyczyny jego samotniczego trybu życia i izolowania się od świata, ale dopiero z treści obszernego pożegnalnego listu, który otrzymał od Senseia, mógł poznać jego tajemniczą, bolesną przeszłość, powód moralnych rozterek oraz ostatecznej decyzji.

Subtelną analizę psychologiczną głównych postaci powieści autor związał z wydarzeniami historycznymi - końcem ery Meiji, wielkiego przełomu w dziejach Japonii, którego Soseki był świadkiem i bacznym obserwatorem.

Sedno rzeczy, publikowane często w świecie pod oryginalnym tytułem Kokoro, zostało przetłumaczone na wiele języków obcych, a w Japonii inscenizowano je w teatrach, filmowano oraz wykorzystywano jako podstawę fabuł mangi i anime.