\nMonumentalność dzieł i aprioryczna świadomość pisarskiej wielkości takich twórców jak Dostojewski niekiedy przysłania obraz pisarza człowieka. Geniuszy się gloryfikuje, postrzegając przez pryzmat wielkości ich myśli. Tymczasem bezrefleksyjnie sakralizowane posągowe postaci ulegają takim samym,...
przeczytaj całość
\n
Monumentalność dzieł i aprioryczna świadomość pisarskiej wielkości takich twórców jak Dostojewski niekiedy przysłania obraz pisarza człowieka. Geniuszy się gloryfikuje, postrzegając przez pryzmat wielkości ich myśli. Tymczasem bezrefleksyjnie sakralizowane posągowe postaci ulegają takim samym, a często nawet gorszym słabościom niż tzw. zwykli ludzie.
Życie twórców i ich dzieła są ze sobą nierozerwalnie spojone. Twórczość pisarzy tkana jest z okruchów ich osobowości i biografii, odzwierciedla ich przeżycia, kompleksy, traumy oraz ukryte pragnienia. Dostojewski pisarz, Dostojewski publicysta, Dostojewski człowiek obrazy te przeplatają się, łączą, bywa, że pozostają w sprzeczności. Wylewają się na karty jego dzieł, niekiedy łatwe do zidentyfikowania, czasem nie do poznania przepoczwarzone.
\n
ukryj opis
Recenzja