Na samym początku powieści Schlinka ma miejsce zdarzenie czysto osobiste, a wręcz prywatne: choroba na żółtaczkę. W jej przebiegu jednak następuje przesunięcie, które bezpośrednio dotyka losu i sumienia jednego z największych narodów Europy. Gdy piętnastoletni chłopak Michael Berg źle się poczuje na ulicy, ratuje go pewna kobieta, Hanna Schmitz. Następnie młodzieniec odnajduje ją ponownie i z ich spotkania rozwija się związek miłosny - nierówny i zarazem wyjątkowy, ponieważ dzieli ich ponad dwadzieścia lat. Mimo że Hanna pracuje jako konduktorka tramwaju i jej wykształcenie ewidentnie nie jest wielkie, żąda od swojego kochanka, aby w wolnych chwilach czytał jej książki na głos. Później jednak Hanna znika w tajemniczych okolicznościach, a Michael spotyka ją ponownie jako student prawa pod koniec lat sześćdziesiątych - podczas procesu zbrodniarzy wojennych nazistowskich. "Lektor" po wydaniu spotkał się z mieszanym przyjęciem; od entuzjastycznych reakcji, porównujących go na przykład do Guntera Grassa i jego Bębenka, po oskarżenia zarzucające książce moralne wyrównywanie stosunków między ofiarami a katami. Bez względu na to, po której stronie stają jego czytelnicy, taki rozstrzał opinii jest wyraźnym dowodem na to, że "Lektor" to wciąż żywe dzieło, które niepokoi i stawia pytania.