Mamy nowy tom prozy Joanny Sendłak i warto go spokojnie poczytać. Autorka jest wędrowniczką i nie mam na myśli jej skłonności turystycznych do podróży po świecie, co jest też prawdą, jak udowadnia niniejszy tom. Ona podróżuje też po stylach i gatunkach literackich. Sięga śmiało do dziedzin fantastyki, jak w Atotsi, do mitologii, jak z zbiorze opowiadań Labirynt, do biografii, jak w serii tomów o życiu i twórczości Grażyny Bacewicz, nawiasem jej ukochanej babci. W każdej dziedzinie dobrze się czuje. Ale tym razem szczególnie dobrze, choć w pewnym sensie się odkrywa. Pisząc serie esejów pod tytułem Wieloświaty, który wydawnictwo FŚL z wielkim zadowoleniem wydaje, Joanna Sendłak być może pokazała swoja najważniejszą część natury pisarskiej, te eseistyczną z jednej strony, a z drugiej pisarki wędrowniczki z lubością zaglądającej w dziedzinę myśli i poznania. Eseje są gatunkiem w którym autor nie tylko dzieli się wiedzą i obserwacjami, ale są też metodą poznawczą, sposobem myślenia.

O autorce: Joanna Sendłak, pisarka i malarka. Studiowała malarstwo na warszawskiej ASP, potem filozofię na UW. Uczestniczyła w wystawach malarstwa, publikowała teksty w pismach literackich m.in.; Sycynie, Frazie, Pracowni, Wyspie, Migotaniach, Twórczości.\nAutorka opowiadań oraz powieści: \"Szklanka ambrozji\" (2014), \"Fano i filozofowie\" (2015), \"Marzyciel z 76th Street\" (2016), \"Symfonia gwiazd\"(2019); dwóch tomów opowiadań: \"Atotsi\" oraz \"Labirynt\" (2019); trylogii biograficznej: \"Z ogniem -- miłość Grażyny Bacewicz w przededniu wojny\" (2018), \"Ostinato -- wojenne dni Grażyny Bacewicz\" (2020), \"Vivo -- powojenne dni Grażyny Bacewicz\" (2022) oraz monografii  \"Bacewicz\" z serii Małe Monografie PWM (2021).