Nie potrafił powiedzieć, jak długo walczył z nimi w ciemnościach, lecz w końcu łopot skrzydeł wokół niego osłabł, a potem całkiem ucichł

Daphne du Maurier, Ptaki

Sześć wybitnych opowiadań brytyjskiej mistrzyni grozy i suspensu, jednej z najważniejszych pisarek w historii literatury.

W zbiorze znalazły się następujące opowiadania: Ptaki, Monte Verita, Jabłonka, Prowincjonalny fotograf, Pocałuj mnie jeszcze raz, Stary.

Opowiadanie tytułowe, Ptaki, zostało zekranizowane przez Alfreda Hitchcocka. Film do dziś uznawany jest za jeden z najlepszych i najważniejszych thrillerów w historii kina.

Pięć innych mrożących krew w żyłach historii z tego zbioru oddaje poczucie wyobcowania ludzkiej jednostki i kpi z przekonania o dominacji człowieka nad światem przyrody.

Górski raj Monte Verita obiecuje nieśmiertelność, ale za straszliwą cenę; zaniedbywana żona po śmierci nawiedza męża pod postacią jabłoni; piękna markiza, nieświadoma dramatycznych konsekwencji, wdaje się w romans z fotografem; randka z bileterką prowadzi z kina prosto na cmentarz; pewna dziwna rodzina skrywa przerażającą tajemnicę.

W tych krótkich formach prozatorskich trudno o sceny przemocy czy akty okrucieństwa to sugestywny nastrój i duszna atmosfera budują tu klimat niepokoju i grozy. Ptaki dowodzą niezbicie, że autorka jest prawdziwą wirtuozką wyobraźni.