Teksty opublikowane w tej książce stanowią pierwszą część projektu wydania zbiorowego dorobku literackiego żydowskiego pisarza piszącego po czesku Františka R. Krausa (1903-1967). W opowiadaniach tego tomu (częściowo także autobiograficznych) wyróżnia się jego osobliwy opis „praskich typów” oraz niezwykła wrażliwość na realia. Przed naszymi oczami wyłania się obraz Pragi niezwykłej (dzięki umiejętności patrzenia z nieoczekiwanych perspektyw), a zarazem realistyczny (chodzi o Pragę starą, zapomnianą, lecz prawdziwą). Niektóre opowiadania dotyczą osób, z którymi się znał (Franz Kafka, Egon Ervín Kisch) lub opowieści dawnych czasów (Mozart, Casanova), inne osadzone są fabularnie w okresie monachijskim i protektoratu, a częściowo także w okresie Holocaustu, którego doświadczył osobiście (Terezín, Oświęcim) i który będzie tematem kolejnego tomu opowiadań. Do tej pory tylko niektóre z wymienionych opowiadań autora ukazały się przynajmniej w prasie (miejscami zniekształcone przez cenzora), pozostałe dotąd znajdowały się jedynie w maszynopisach. Po raz pierwszy ukazują się drukiem. Zbiór opowiadań Františka R. Krausa jest bez wątpienia literackim odkryciem. Odkryciem niespodziewanym, gdyż w ramach dziś już dobrze zbadanej literackiej „Praskiej szkoły” międzywojennych żydowskich, niemieckich i czeskich pisarzy, nagle dla czytelnika pojawił się nowy, silny głos. Przedstawia się nam pisarz o niezwykle bogatym języku, z oryginalnie ujętymi tematami, z wiernie wykreowanymi charakterami i opisami genius loci Pragi - tej wyniosłej i tej ubogiej, rozpadającej się. Pisarz, który opisuje życie w uliczkach właśnie przeznaczanej do rozbiórki praskiej slumsowej dzielnicy i na ulicach oraz arteriach po przeobrażeniach, pisarz, który dostrzega losy „małych ludzi” i praskiej bohemy, który ten żywot sam przeżył i doświadczył, i potrafił go wiarygodnie, z zachwytem, a zarazem bez sentymentalizmu opisać. Uczeń literacki Krausa i jego wieloletni przyjaciel Arnošt Lustig napisał o nim między innymi: „František Robert Kraus, który nie figuruje w słowniku literackim. Człowiek z tego samego rodzaju co Jack London, Albert Londres i Curzio Malaparte oraz Egon Erwin Kisch i Isaak Babel albo Adolf Rudnicki. Jeden z moich przedwcześnie zmarłych kolegów.” Książka opatrzona jest posłowiem Františka Cingra, słowniczkiem i krótkimi przypisami edycyjnymi. Z wyczuciem zilustrował ją przyjaciel rodziny, malarz Ivan Bukovský.