Chuligan, handlowiec i umierający mężczyzna Zajda Munro jest przeklęty i skazany na odejście z tego świata już w pierwszym zdaniu powieści. Nie że nie miał w życiu wystarczająco zabawy. Fantazje tego pewnego siebie, próżnego i uwodzicielskiego dandysa są dość ograniczone: potrafi wyobrazić sobie tylko waginy, a zaraz potem przyciska dłoń do krocza, żeby sobie ulżyć. Kobiety ocenia wzrokiem i rozbiera spojrzeniem jak niezmordowany rentgen, i z większością z nich chce się od razu wszędzie przelecieć. Już to samo wydaje się jego główną słabością, ale poza tym gadatliwy jest, pije, pali, jeździ jak wariat i czasem lubi sobie wziąć kreskę. Taki jest życie głównego bohatera Zajdy, przedstawiciela handlowego kosmetyków w Brighton i okolicach, mistrza w swoim fachu. Zajda junior, drugi bohater powieści, który kocha swojego ojca miłością bezwarunkową i niekrytyczną, ma dziewięć lat. Para Zajda i Zajda młodszy przypomina nieco ojca i syna z Drogi Cormaca McCarthy’ego i w każdym razie jest równie niezapomniana. Również Zajda z synkiem są w drodze i przeżywają swoją wersję apokalipsy, choć w stylu cave’owskim, czyli groteskowo zanurzoną w spermie, wódce Smirnoff, dymie tytoniowym i kokainie. Nick Cave jest tu we własnym żywiole, to jego „koncert książkowy” par excellence, nie zaprzecza żadnemu ze swoich atrybutów: jest zuchwały, komik, prowokator, prostacki, patetyczny i moralista jednocześnie. O największym hicie renomowanego brytyjskiego wydawnictwa Canongate na ten rok, sprzedanym do trzydziestu krajów świata, napisał Irvine Welsh: "Gdyby orgazmy były małymi śmierciami, byłoby od razu jasne, dlaczego główny bohater tej książki schodzi ze świata. Wymieszaj McCarthy’ego, Kafkę i wiejskiego komedianta, a wyjdzie ci Zajda Munro. To nielitościwa lektura niosąca wszystkie znane cave’owskie cechy: horror i człowieczeństwo ukryte pod cienką powłoką ryczącej i figlarnej piosenki."