Ataки terrorystyczne z 11 września 2001 roku w USA stały się impulsem do powstania solidnych i zabójczych specjalnych jednostek operacyjnych - grupy operacyjnej Dagger. Alan C. Mack, znak wywoławczy Razor 03, dowodził zespołem helikopterów MH-47D Chinook i uzbrojonych MH-60 Black Hawk. Częścią ich podwójnej misji były operacje ewakuacyjne oraz wojna niekonwencjonalna, obejmujące latanie w terenie i w warunkach pogodowych, które do tej pory uważano za niemożliwe. Na domiar złego przesunęli możliwości lotne swoich specjalnie zmodyfikowanych Chinooków na same granice, a nawet poza nie. Mack opisuje swoje spojrzenie zza kulis desantu grupy Horse Soldiers do Afganistanu. Opisuje polowanie na Usamę bin Ladena w Tóra Bórze i relacjonuje swoje zestrzelenie podczas operacji Anaconda. Po latach ścigał Bowe'a Bergdahla, ratował zakładników w Iraku i jedynego ocalałego członka SEAL z doliny Kunar podczas operacji Redwing. Mackowe przeżycia na skraju śmierci i częste wysyłki wpłynęły nie tylko na niego, ale popchnęły jego żonę do zażywania opioidów. Jej narastające uzależnienie prowadziło do napięć, ponieważ ukrywał to przed nią i nadal brał udział w misjach. Kierował się dewizą swojej jednostki „Nocni łowcy się nie poddają!” Nie porzuciłby swojej jednostki - i nie porzuciłby swojej rodziny. Jego historia o sukcesie, tragedii i ostatecznym szczęściu jest tak stara jak samo wojowanie.