Do książki ostatecznie wybrałem 105 czarno-białych fotografii z lat dziewięćdziesiątych, kiedy to ja, podobnie jak cały naród, cieszyłem się odzyskaną wolnością, która oprócz wielu radości przyniosła ze "zachodu" również niewiarygodny boom seksualny. Jeśli chodzi o moje fotografowanie, niewiele się zmieniło. Nadal fotografowałem dla różnych firm (dawniej przedsiębiorstw państwowych), dla już wolnych wydawnictw i redakcji, z tą tylko różnicą, że nie musieliśmy już przedstawiać fotografii tzw. komisji artystycznej, która oceniała artystyczną jakość zlecenia. I wielkim szczęściem dla mnie było to, że zostałem zewnętrznym fotografem powstałego wtedy Reflexu, dzięki czemu niemal od początku mogłem fotografować prawie wszystkie erotyczne "rozrywki". Cenzura seksualna przestała istnieć. Do książki wybrałem fotografie, które, mam nadzieję, nie są jedynie dokumentem wydarzeń, ale pokazują też historie ludzi i postaci, "których spotkałem". Przy większości zdjęć opisałem moje wspomnienia, więc na przykład zobaczycie tu ujęcia z pierwszej konferencji prasowej erotycznych i porno czasopism, 1. zjazdu Partii Inicjatywy Erotycznej, czasopisma NEI Report, konkursu na najlepszą striptizerkę czasopisma LEO, konkursu Miss monokini, nie brakuje też gwiazd porno jak Dolly Buster, czy Roberta Rozenberga, którego fotografowałem dla czasopisma Mladý svět. Kolejną część stanowią zdjęcia prostytucji z pogranicza, ze byłych Sudetów, a na końcu zdjęcia z przełomu tysiącleci - Obsługa bez górnej części ubioru. Większość tego typu wydarzeń ustała, te najbardziej krzykliwe, takie jak prostytucja, chowają się za murami domów erotycznych, setki czasopism znajdziemy na różnych serwerach cyfrowych. Uważam, że książka Seks po przewrocie jest chyba jedną z ostatnich możliwości, by przypomnieć sobie, jak żyliśmy w pierwszych latach wolności w porównaniu z tym, jak społeczeństwo postrzega podobne publiczne wybryki dziś. Tylko obawiam się, by w przyszłości jakiś major Terazky nie zapytał, jak w filmie Czarni baroni: "Kefalín, co to za erotyka?"