\"[...] W prowincji Narbone, w której niegdyś kwitła wiara, jej nieprzyjaciel rozpoczął siać chwasty. Lud stracił rozum i bezcześcił sakramenty Chrystusa, będące sensem i mądrością samego Boga. Bezrozumnie stracono poczucie mądrości i wędrowano nieprzebytymi drogami błędu. Ludzie przyszli na bezdrożne szlaki i odeszli od słusznej drogi.

Dwaj cysterscy zakonnicy, zapaleni gorliwością wiary, ojciec Pierre de Castelnau i ojciec Radulphus, których papież wyznaczył legatami do walki z herezją, udali się do miasta Tuluzy. To głównie z tego miasta wychodziła trucizna braku wierności, która zaraziła lud i sprawiła odwrócenie się go od poznania Boga, od prawdziwej świętości i od świętego blasku. \"

(fragment O heretykach)