Książka Patrika Ouředníka nawiązuje do jego wcześniejszych prac Šmírbuch jazyka českého i Aniž jest co nového pod sluncem i zawiera 1800 haseł, które wyjaśniają "słowa oddane zapomnieniu", czyli słowa, które miały zastąpić wyrazy obce, tak aby język czeski miał na każdą rzecz własne określenie. Te słowa są w każdej chwili użyteczne jako warianty powszechnie stosowanych wyrazów. Czekają jedynie na pańską wrażliwość i otwartość ducha, aby mogły na nowo wkroczyć do pańskiego języka ojczystego. Społeczny snobizm będzie Państwu wiernym sprzymierzeńcem: wystarczy wypowiedzieć dane słowo w odpowiednim momencie w odpowiednim towarzystwie - a resztę pozostawić innym. W ciągu roku zaleją media. Czytelnik znajdzie tu obok siebie wyrazy tworzące zasób językowy całych pokoleń, jak i słowa martwo narodzone, względnie ujrzawszy światło dzienne w jednym traktacie, wykładzie naukowym czy bardziej lub mniej uczonym rozprawieniu, słowa przemycone do słowników przez szlifujących język czeski oraz chwilowe i spontaniczne neologizmy poszczególnych autorów. Przytoczone wyrazy obejmują pięć obszarów: Świat dostrzegalny (wszechświat, zjawiska przyrodnicze, flora i fauna), Homo physicus (człowiek, działalność cielesna, zdrowie i choroby), O życiu ludzkim (rzemiosła, narzędzia i przybory, żywienie), Homo sapiens (działalność duchowa, ludzka natura, życie społeczne) oraz Nauka o wierzeniach (urzędy i instytucje, nauka, język, religia, abstrakta). W nowożytnych słownikach zazwyczaj brakuje ich, kilka przetrwało, oznaczonych żałosnym. Zostały przeważnie wyczerpane z okresu sięgającego od początku XVIII do początku XX wieku, czyli od Jana Ryvoly do Jakuba Hrona - z okazjonalnymi wyjściami w przeszłość (Komenský, Rosa...) i przyszłość (Field, Lukeš...). Równość, wolność! - jeśli nie braterstwo