„Co mamy robić, kiedy nas bije?” „Gdyby tu nie był, wszystkim by ulżyło!” „Dotyka mnie, mam to znosić?” „Jesteśmy za mało, jak mamy się im poświęcać indywidualnie?” „Gdyby miał kogoś tylko dla siebie, to by z nim poszło, ale tak się nie da!” „Nie chce jeść!” „Je za dużo!” „Denerwują mnie współpracownicy, gdyby mu tego nie pozwalali, byłby w porządku!” „Denerwują mnie współpracownice, gdyby mu tego pozwoliły, byłby w porządku!” „Za wszystko winni są rodzice, nie wyznaczyli mu właściwych granic!” Podobne pytania i skargi często słychać od pracowników pomocy społecznej, którzy opiekują się klientami z współwystępowaniem niepełnosprawności intelektualnej i poważniejszych problemów zachowania. W Czechach jak dotąd brakuje spójnego modelu usług społecznych dla osób z tego typu niepełnosprawnością, które potrzebują wyższego poziomu wsparcia. Publikacja porusza ten temat, nie ma jednak ambicji przedstawienia kompletnego modelu pracy z osobami o zachowaniach wymagających szczególnej opieki. Zajmuje się głównie kwestią systemowego rozpoznawania klienta wymagającego zwiększonego wsparcia oraz metodologią pracy z osobami przejawiającymi poważniejsze problemy zachowania dla personelu opiekuńczego. Autor opiera się na osobistych doświadczeniach z klientami oraz na superwizjach w różnych placówkach. Na konkretnych przykładach pokazuje, jak można myśleć o tych klientach i co z nimi robić.