Jan Kasprowicz – znakomity poeta, płodny tłumacz, liczący się krytyk teatralny – nie był wybitnym epistologra­fem. List uważał za gatunek użytkowy, nie literacki. Jego listy pisane są przeważnie sucho i rzeczowo, „w interesach”. Większy zespół korespondencyjny, wyłamujący się z tego uogólnienia, to listy narzeczeńskie do Jadwigi Gąsowskiej (i następne, z wczesnego okresu małżeństwa, Kasprowi­czowej) i sporadycznie zachowane z lat późniejszych do córek. Listów jego zachowało się niewiele – niniejsza edycja zdo­łała zgromadzić ich 569 do 149 znanych adresatów i do 11 nieznanych – rozrzuconych po najróżniejszych zbiorach publicznych i prywatnych.

Tom niniejszy obejmuje listy poety z lat 1882–1926 oraz uzupełnienia, aneks, wreszcie indeksy. Szczegóły opraco­wania edytorskiego charakteryzuje Nota edytorska zamiesz­czona w zakończeniu woluminu.