Jedna z najgłośniejszych książek drugiej połowy XX wieku, która przyniosła Jerzemu Kosińskiemu sławę i miejsce w panteonie najwybitniejszych pisarzy tego okresu.

Parabola ludzkiego losu, naturalistyczne studium barbarzyństwa i przemocy, wizja świata wynaturzonego przez wojnę.

Kilkuletni żydowski chłopiec w pierwszych tygodniach II wojny światowej trafia do zapadłej wioski na Kresach i ściąga na siebie prześladowania prymitywnych, zabobonnych chłopów. Bity i torturowany, tuła się po okolicznych lasach i wsiach, będąc świadkiem wciąż nowych okrucieństw i zbrodni. W końcu zło, z którym się styka, staje się jego udziałem.