Większość spraw dzieje się w Moskwie, Petersburgu, Rydze i w okolicach. Autor brał udział w tak znanych śledztwach jak te dotyczące kradzieży w Uspieńskim Soborze na Kremlu, poszukiwań mordercy dziewięciu osób w Zaułku Ipatiewskim, podpalaczy w Marienburgu, czy różowego brylantu rosyjskiej księżnej. W swojej historii zawodowej musiał się zmierzyć z mordercami, Andriejem Gilewiczem, czy Saszką-Seminarzystą oraz ze złodziejami, w tym tzw. \"warszawskimi\" złodziejami, którzy szczycili się wielką renomą i często pracowali na gościnnych występach w innych miejscowościach imperium.

Arkadiusz Francewicz Koszko (1867-1928) należał w latach 1908-17 do najważniejszych urzędników rosyjskiej policji państwowej. W lutym 1908 roku został szefem moskiewskiej policji detektywistycznej, a w styczniu 1915 roku został szefem policji całego Imperium Rosyjskiego. Pochodził z biednej wielodzietnej rodziny i nie otrzymał pełnego wykształcenia. Jego szybką karierę w policji umożliwiło wykorzystanie ówczesnych zdobyczy naukowych, takich jak daktyloskopia, oraz stworzenie biura antropometrycznego połączonego z działem fotograficznym. Dzięki temu Koszko mógł namierzyć i aresztować niewykrywalnych dotychczas bandytów. W 1917 r. uciekł z Rosji do Stambułu, a ostatecznie osiadł we Francji, gdzie dostał azyl polityczny i pracował jako kierownik sklepu sprzedającego futra.