\"Władza to tylko przyzwyczajenie, przekonanie poddanych, że ktoś nimi rządzi. A kto?\"

Tego właściwie nie wie już chyba nikt.\nNajpotężniejsza służba cesarstwa, Zamek, właściwie przestała istnieć.\nPałac bezradnie patrzy, jak misternie budowane latami podwaliny władzy rozpadają się jak domek z kart.\nDyplomacja? Wolne żarty. Na terenie cesarstwa właśnie zniknęła ambasadorka Królestwa Troy.\nObywatele Luan popadają w zbiorową histerię.\nKometa nadal przemierza nieboskłon, obojętna na całe ziemskie zamieszanie.

Czas Taidy się kończy - nie może liczyć na Zamek, Nervę ani nikogo innego. Nie jest już nawet pewna, czy może ufać samej sobie. A Cesarz żąda wyników. Krwawych wyników.\nVirion i jego ludzie robią co mogą, by wyniki były odpowiednio spektakularne, ale gdy na granicy staje Legion Moy, żarty się kończą.