W monografii rozpatrywane jest nazewnictwo kolorów we współczesnym języku bułgarskim we wszystkich możliwych aspektach. Autorskie dociekania skupiają się na pochodzeniu poszczególnych nazw, a następnie analizie ich udziału w tworzeniu antoponimów, toponimów, chrematonimów i fitonimów. Ukazana są również ta część frazeologii, której istotnym składnikiem z punktu widzenia semantyki są nazwy kolorów. Uzupełnienie językoznawczych analiz stanowi prezentacja nazw kolorów utrwalonych w tekstach ważnych z punktu widzenia historii języka bułgarskiego oraz w twórczości ludowej, a także badania konotacji, jakie wywoływały nazwy kolorów, czyli ustalenie ich znaczenia symbolicznego.