Książkę tworzą eseje rosyjskiego politologa i historyka Siergieja Miedwiediewa, które autor napisał w latach 2014-2017 z dużą biegłością, głębią, ale i przenikliwą ironią. Poruszają one główne polityczne, społeczne i historyczne wydarzenia, które poruszały całe rosyjskie społeczeństwo. Oferują polifoniczną refleksję nad rosyjską władzą państwową i społeczeństwem, które ona kontroluje. Sam autor we wstępie pisze o swoich esejach: "Dwie dekady rządów Putina stały się okresem powrotu państwa w jego historycznej pełni - z przywilejami elit i precyzyjnie wymierzonymi represjami, z pogardą dla prawa i zwykłego obywatela, z retoryką mocarstwową i wojnami o imperialne dziedzictwo. Kluczowy w tym względzie był trzeci prezydencki okres Putina w latach 2012-2018: właśnie na te lata przypada stłumienie protestu obywatelskiego […], przyjęcie odrażających ustaw represyjnych (które na przykład zakazały adopcji rosyjskich dzieci przez cudzoziemców lub kryminalizowały ‚propagandę homoseksualną‘), aneksja Krymu, konflikty zbrojne na Ukrainie i w Syrii oraz prowadzenie nieogłoszonej ‚wojny hybrydowej‘ z Zachodem. Jakby nagle otworzyła się brama do przeszłości i na scenę polityczną powróciła rosyjska prehistoria ze wszystkimi dinozaurami samodzierżawia i imperializmu. I właśnie w tych latach trzeciej prezydentury Putina, w cieniu rodzącego się rosyjskiego rewanżystycznego reżimu represyjnego, powstawały eseje, które tworzą tę książkę. To szkice z najnowszej historii Rosji, wariacje na temat głównego motywu, czyli powrotu autorytarnego państwa i jego walki z różnymi sferami obywatelskiej, terytorialnej i symbolicznej autonomii. To kronika ofensywy państwa przeciwko własnym obywatelom..."