Ta książka zawiera eseje i studia biologa i filozofa Zdeňka Neubauera (1942-2016) o problematyce religijnej z lat 1979-1983. Jej trzon stanowi nowa edycja dwóch zbiorów zatytułowanych Deus et natura (1979) i Nový Areopág (1983). Są to teksty spójne czasowo i tematycznie, które w różnych formach były nieoficjalnie rozpowszechniane już w czasie powstania. W pierwszym zbiorze autor rozważa wielkie tematy tradycji chrześcijańskiej, takie jak objawienia maryjne, grzech pierworodny czy wiara w cuda, z perspektywy swojej filozoficznej postawy „ontologii podmiotowości”. W drugim rozwinął i pogłębił niektóre kwestie dotyczące relacji między religią a nowożytną nauką. W aneksie dołączono dotychczas nieopublikowane obszerne studium autora z 1983 roku o pojmowaniu ducha w tradycji chrześcijańskiej. „To teksty o tematyce religijnej. Nie są to jednak studia teologiczne ani religioznawcze, lecz wydawnictwo wynikające z osobistej wiary, jako chrześcijanina. To wysiłek człowieka współczesnego świata myśli, mowy i czynu, ukształtowanego przez naukę, technikę i scjentyzm, wysiłek człowieka, który jednocześnie jest naukowcem, o powrót do świata przyrody, świadectwo tego powrotu albo przynajmniej świadectwo zaufania i nadziei, że wewnątrz nowoczesnej zagubienia ta droga pozostaje nadal otwarta i że właśnie dziś wychodzi nam naprzeciw potężnymi znakami - wschodzi, ukazuje się jako możliwość ocalenia.” Zdeněk Neubauer