Monika Zgustová w dziele na pograniczu powieści i literatury faktu Ubrane, by tańczyć na śniegu przedstawia autentyczne świadectwa dziewięciu "silnych, wrażliwych i odważnych" kobiet, które wpadły w sidła jednego z najbardziej przerażających reżimów totalitarnych w dziejach ludzkości, a jednak się nie złamały i potrafiły wrócić do przynajmniej częściowo normalnego życia. Bohaterki Zgustovej opisują nie tylko swoje przerażające doświadczenia z realiami stalinizowanych łagrów, lecz także trudy owego "powrotu do cywila", który nierzadko bywał równie trudny jak pobyt w miejscach niemal niezgodnych z normalnym życiem ludzkim. Wszystkie zgadzają się, że przeżyły przede wszystkim dzięki temu, że trzymały się literatury i poezji, odnajdywały piękno nawet w całkowicie odczłowieczonych warunkach i że pobyt w obozach pomógł im uświadomić sobie, jakie wartości są naprawdę ważne. Mimo drastycznego tematu książka jest hymnem na cześć życia i brzmi optymistycznie w tym sensie, że tak drastyczne doświadczenie da się przeżyć. "Nikt nie potrafi sobie wyobrazić, co dla więźnia znacząła książka - była ratunkiem! Była pięknem, wolnością i cywilizacją pośród barbarzyństwa!" - Jelena Korybut-Daszkiewicz Markova "Czytając Ubrane, by tańczyć na śniegu, ogarnie cię dreszcz, i nie będzie to tylko z powodu zimna, które przychodzi z tundry, lecz także z czystego strachu. Zgustová przekazuje poprzez pamiętniki i świadectwa grozę, której doświadczały kobiety w radzieckich gułagach." - El País "To bardzo ważna książka i mam nadzieję, że ludzie ją przeczytają. Historia opowiedziana przez tych, którzy przeżyli ją na własnej skórze, ma znacznie większy efekt niż czytanie anonimowych opowieści z podręcznika." - Larry Davidson Productions "Monika Zgustová w swojej zbiorze Ubrane, by tańczyć na śniegu opisuje historie kobiet, które przeżyły gułag. Wartość tych dziewięciu osobistych relacji jest niezaprzeczalna… Jeśli jesteś miłośnikiem bezpośrednich świadectw i szukania piękna w przeżytej traumie, tej książki nie możesz przegapić." - Paperback Paris "… znakomite. Zgustová portretuje historie kobiet, które przetrwały stalinskie gułagi, w sposób emocjonalny i poruszający, podobnie jak Swietłana Aleksijewicz. Może zaskoczyć cię ukazanie rzeczywistości, która nie jest tak ponura; nacisk kładziony jest na siłę, odporność i przetrwanie." - What's Non-Fiction "Monika Zgustová przedstawia w swojej książce dogłębne osobiste wywiady z dziewięcioma kobietami, które cudownie przetrwały stalinskie gułagi. Ukazuje ogromną siłę i wytrwałość kobiet, które pomimo niewyobrażalnych i okrutnych warunków zachowały swoją człowieczeństwo. Jak to robiły w obliczu niewolniczej pracy, głodu, chorób, temperatur poniżej zera i codziennej przemocy? Podtrzymywały głębokie przyjaźnie, odkrywały piękno przyrody nawet w syberyjskich zimach, opowiadały sobie historie, dyskutowały o sztuce i literaturze, pisały wiersze i wierzyły w swoją niewinność." - New York Journal Books "Oralna historia kobiet uwięzionych przez Sowietów w gułagu często zaskakuje brakiem żalu nad sobą… Najbardziej zaskakujące relacje pochodzą od kobiet, które mówią rzeczowo - bez widocznego współczucia -, że ich cierpienie miało zalety. 'Gdybym miała żyć swoje życie jeszcze raz, nie chciałabym uniknąć tego doświadczenia,' mówi Susanna Pečuro, która poświęciła ponad pięć lat działalności antystalinowskiej. Gorzka przeżyta lekcja pomogła jej po zwolnieniu: 'W gułagu człowiek może stać się potworem. Jeśli jednak człowiek przejdzie przez obóz i nie stanie się bestią, wie, że nie może spotkać go w życiu nic złego. Jest już opancerzony. Zdał egzamin.' " - Kirkus Reviews Wydanie książki zostało wsparte przez Ministerstwo Kultury Republiki Czeskiej.