W dziejach wojskowości XX wieku prawdopodobnie niewiele znajdziemy tematów budzących tak duże zainteresowanie jak Waffen-SS Heinricha Himmlera. Kwestionowane jest, czy to zainteresowanie wynika z podziwu, czy z potępienia. Waffen-SS na zawsze pozostaną źródłem kontrowersji. Zarzuca się im brutalność i oddanie nazistowskiemu reżimowi. Z drugiej strony nie zapomina się także o ich pozytywnych cechach, takich jak koleżeństwo wojskowe, odwaga czy niezawodność. Waffen-SS służyły zbrodniczemu reżimowi, jednak ich wysoka wartość bojowa jest faktem. Do Waffen-SS wcielono 8200 obywateli Państwa Słowackiego, co nie jest liczbą pomijalną. Jednym z nich był Gustav Wendrinský. I nie był to zwykły szeregowiec. Jego historia jest przeznaczona dla wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się czegoś o historii takiej, jaka naprawdę była. O asach lotnictwa, wyjątkowo skutecznych pilotach bojowych z okresu drugiej wojny światowej, napisano wiele książek. Większość z nich pochodzi od niemieckich autorów. Ich bohaterowie wskakują do samolotów i lecą do wrogich zakładów zbrojeniowych, fortec, mostów. W tych książkach nie pisze się o tym, że samoloty niszczyły nie tylko zakłady zbrojeniowe, składy amunicji i inne obiekty wojskowe, lecz także miasta, w których mieszkały dziesiątki tysięcy mieszkańców. O strzelcach przeciwpancernych można z całą pewnością powiedzieć, że koncentrowali się na czysto militarnych celach. W drugiej wojnie światowej dominowały jednostki pancerne. W rezultacie pojawili się nowi bohaterowie, przeciwnicy tych przerażających maszyn: działonowi przeciwpancernego działa. Najbardziej skuteczni z nich uważani byli za bohaterów jedynie w wąskim kręgu swoich towarzyszy broni. Już na początku wojny pojawiło się kilku wyjątkowych strzelców przeciwpancernych. Jednym z nich był również Gustav Wendrinský, rodowity Bratislavczyk. W latach 1940-1945 służył w Waffen-SS, konkretnie w 8. SS-Kavallerie-Division „Florian Geyer”. Podczas walk odwrotowych w Rosji zniszczył 45 czołgów przeciwnika jednym działem (cztery czołgi wyeliminował „pancerną pięścią”), co jest najwyższą liczbą czołgów zniszczonych jednym działem przeciwpancernym w drugiej wojnie światowej (w jednym dniu Wendrinský dopisał sobie na konto aż sześć czołgów T-34!). Niektórzy czytelnicy mogą postrzegać tę książkę jako gloryfikację jednostek Waffen-SS. Zamysłem autora jednak było pokazanie, że mężczyźni z złowrogimi runami na pagonach, którzy popełniali straszne zbrodnie i okrucieństwa, bywali jednocześnie najlepszymi niemieckimi żołnierzami. Było wśród nich też tysiące mężczyzn, którzy w jednostkach polowych wypełniali swoje zadania bojowe u boku armii i nie brali udziału w zbrodniach wojennych. Jednym z nich był także Gustav Wendrinský. Jego imię na zawsze pozostanie synonimem asa przeciwpancernego.