Rozszerzone, zaktualizowane wydanie bestsellera. Wielu myśli, że zna Amerykę, lecz niewielu zdaje sobie sprawę, że nawet niektórzy Amerykanie w ciągu życia jej w pełni nie poznają. Eksperyment trwający już dwie i pół wieku fascynuje resztę świata. Martin Řezníček niemal każdego wieczoru przez pięć lat starał się przybliżyć czytelnikom zmiany, jakie przechodzi ten kraj, być może najgłębsze od kilku ostatnich dekad. Na Manhattanie doradzał Henry'emu Kissingerowi przy wyborze krawata przed wywiadem o Václavie Havlovi. W Teksasie spędził w czasie huraganu tydzień w błocie i deszczu z ludźmi, którzy stracili wszystko poza nadzieją, że będzie lepiej. Z kuluarów Kongresu relacjonował próby wytrzymałości amerykańskiej demokracji, z Doliny Krzemowej - bezprecedensową dominację technologiczną. Z Baltimore podczas zamieszek rasowych opisywał, jak społeczeństwo oparte na zasadach i prawie potrafi w ciągu jednego popołudnia przeistoczyć się w totalną anarchię z przemocą i grabieżą. Książka przybliża barwne historie, które razem tworzą amerykańską wyjątkowość. Miejscami obala, miejscami potwierdza stereotypy, jakie mamy o USA - poprzez ludzi o czeskich korzeniach, ale też tych, którzy o Czechach nigdy nie słyszeli. Wszystko w czasie kluczowych tektonicznych przemieszczeń symbolizowanych przez prezydentów Obamę i Trumpa. Drugie wydanie zostało rozszerzone o rozdział prezentujący spojrzenie na dramatyczny koniec kadencji prezydenta Donalda Trumpa. Kolega Řezníčka, Michal Kubal, w przedmowie podkreślił, że dobra książka musi mieć ciekawą historię i dobrego opowiadacza. Rozdarte Stany mają jedno i drugie, dlatego są wciągające i interesujące także dla tych, których amerykańskie realia na co dzień zbytnio nie interesują. Jan Šída, novinky.cz Jest oczywiste i jednocześnie bardzo godne pochwały, że Řezníček unika piętnowania oponenta niczym diabeł święconej wody, nie rezygnując jednocześnie ze starań, by go zrozumieć. Hana Ulmanová, ceskapozice.lidovky.cz Jeśli czescy reporterzy bywają czasem krytykowani za to, że nie potrafią podejmować tematów tak światowych jak autorzy polskiej szkoły reportażu, to w wspomnianym rozdziale [o Bohdanie Pomahač i Carmen Tarleton] możemy znaleźć jeden z kontrargumentów. Jan Lukavec, iliteratura.cz „Elegancki, zawsze precyzyjnie przygotowany i z buldożym pędem do dziennikarskiej bramki ukrytym za miłym uśmiechem, ciężka telewizyjna waga Martin Řezníček rzuca się w świat literatury. Jego amerykańskie okulary będziesz chciał założyć.” Jakub Szántó