W książce został podejmuje się i wyjaśnia problem sztuki w aspekcie historycznym i systematycznym. Analizuje się także spór o teorię sztuki na płaszczyźnie przedmiotowej i metaprzedmiotowej. W pracy zaakcentowane zostały antropologiczne aspekty problemu sztuki. Autor bowiem przypomina, że celem sztuki i kryterium jej sensu oraz jej sprawcą jest człowiek. W związku z tym jakość sztuki czyli jej wartość ujmowana jako zgodność z celem ostatecznym życia ludzkiego zależy od jakości rozumu ludzkiego. Jego ideologizacja lub deprawacja prowadzi do absurdu i sztuki antyludzkiej.
ukryj opis