A gdyby tak zaryzykować teorię, że cały ten jazz ma źródła w Wiśle? Kuba Stankiewicz to znakomity pianista jazzowy i kompozytor, który profesjonalną karierę rozpoczął w połowie lat 80. od gry u boku Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Zbigniewa Namysłowskiego. Studiował w Berklee College of Music w Bostonie, w Ameryce grywał m.in. w orkiestrze Artie Shawa. Wrócił do kraju i od lat bada wpływ polskiej przedwojennej muzyki filmowej na rozwój światowego jazzu. Owocami tych poszukiwań były udane albumy z muzyką Victora Younga, Bronisława Kapera oraz Henryka Warsa w autorskim opracowaniu pianisty. Wreszcie dotarł do źródeł Young i Wars przyznawali się do przemożnego wpływu Romana Statkowskiego, wybitnego warszawskiego pedagoga i kompozytora (z kolei ucznia m.in. Rimskiego-Korsakowa). Stankiewicz wziął na warsztat operę Maria Statkowskiego (1906) i z jej motywów wysnuł romantyczną, ale i współczesną jazzową opowieść.