Niezwykły album czarno-białych zdjęć z przełomu lat 50. i 60. ? migawki z miasta, scenki rodzajowe, portrety mieszkańców. Uchwycony czas i miejsce. Łodzianie Wacława Bilińskiego to wybór z wydanego w 1963 roku albumu Łódź, jaką znam, wzbogacony o nigdy niepublikowane...
przeczytaj całość
Niezwykły album czarno-białych zdjęć z przełomu lat 50. i 60. ? migawki z miasta, scenki rodzajowe, portrety mieszkańców. Uchwycony czas i miejsce. Łodzianie Wacława Bilińskiego to wybór z wydanego w 1963 roku albumu Łódź, jaką znam, wzbogacony o nigdy niepublikowane zdjęcia z archiwum artysty. Wznowienie artystycznego albumu o Łodzi i Łodzianach z lat 60., w porównaniu z pierwowzorem, posiada niektóre z fotografii nieznacznie przycięte, inne zaś po raz pierwszy ujęte szerzej, względem wydania pierwszego, przez co nie stanowi dosłownej kopii pierwotnie wydanego albumu. Jest to jedyny w swoim rodzaju portret mieszkańców. Autor zachował wysoki poziom artyzmu, a przedstawione fotografie bywają niekiedy prawdziwymi historiami, z których można się nawet pokusić o podejrzenie, o czym myśleli fotografowani. Prawdziwie intymny obraz życia Łodzian. Zdjęcia pozostały czarno-białe, wydawca zdecydował o nie umieszczeniu pod nimi podpisów. Ma to służyć czystości odbioru fotografii autora jako sztuki - bez żadnych dodatkowych informacji. Wacław Biliński urodził się w 1921 roku we Lwowie. Po burzliwych wojennych przejściach osiedlił się najpierw w Cieplicach, a w 1949 roku w Łodzi. Współpracował z radiem, pisał książki, był redaktorem w Wytwórni Filmów Oświatowych, przez pięć lat kierował tygodnikiem Odgłosy. Autor 12 powieści, scenariuszy dla teatru telewizji, filmu. Zapalony fotograf, którego setki zdjęć portretowały miasto, w którym przyszło mu spędzić większą część życia. Fotografie pochodzą z przełomu lat 50. i 60.
ukryj opis
Recenzja