Egzotyczne zakupy, przygoda na piaszczystej pustyni, kąpiele w Zatoce Perskiej lub w Oceanie Indyjskim. Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Oman łączą komfort z arabskim duchem. Szczęśliwy emirát Dubaj może się poszczycić słońcem przez cały rok i od dawna niemal zerową przestępczością. Pojawiły się tu przepiękne i bardzo luksusowe hotele oraz bogate centra handlowe, które przewyższają te w Nowym Jorku czy Hongkongu. Dubaj dziś ma wszystko, czego wymagają wymagający turyści zagraniczni. Oprócz jedynych w swoim rodzaju restauracji - pod względem oferty i wyposażenia - znajdują się tu pola golfowe światowej klasy, a w ofercie jest także egzotyczny sposób spędzania wolnego czasu: surfing na wydmach, lot na deltaplanie czy spadochronie nad pustynią, przejażdżka na wielbłądach. Program rozwoju emiratu, mający na celu uczynienie go centrum finansowym i handlowym oraz turystyczną destynacją numer jeden, był prowadzony przez dubajskiego następca tronu, szejka Mohammeda bin Raszida al-Maktuma. Trzeci najstarszy z czterech braci jest synem szejka Raszida al-Maktuma, który razem z szejkiem Zajidem, przywódcą Abu Zabi, założył w 1971 roku Zjednoczone Emiraty Arabskie. Dziadek szejka Mohammada pamiętał jeszcze czasy przed „erą ropy”, kiedy w Dubaju stały jedynie domki z gliny i wapienia pozyskiwanego z miejscowych raf koralowych. W latach sześćdziesiątych z ziemi wytrysnęło czarne złoto i od podstaw zmieniło życie mieszkańców. Dynastie panujące potężnie się wzbogaciły, ponieważ zgodnie z konstytucją są właścicielami całej ziemi i tym samym mają prawo do dochodów z firm naftowych. Ze swego bogactwa hojnie partycypowały także społeczeństwo i stworzyły bajkową krainę opieki publicznej. Bezpłatne mieszkania i domy, pożyczki bezodsetkowe, bezpłatna opieka medyczna - mieszkańcy mogą do dziś korzystać z życia bez trosk. Oprócz Dubaju i Abu Zabi Zjednoczone Emiraty Arabskie składają się z pięciu pozostałych emiratów: Szardża, Ras al-Chajma, Umm al-Kajwajn, Fudżajra i Adżman. Emiraty rozciągają się na półwyspie Musandam, wystającym w Zatokę Perską, i graniczą z nimi Arabia Saudyjska oraz sułtanat Omanu. Całkowita powierzchnia wynosi zaledwie 86 000 kilometrów kwadratowych, z których cztery piąte zajmuje Abu Zabi. Stolice o tych samych nazwach znajdują się wszystkie bez wyjątku na wybrzeżu i są połączone między sobą zielenią obsadzonymi autostradami. Również droga do Fudżajry, leżącej na wschodnim wybrzeżu Zatoki Omańskiej, która przecina góry Hadżar, jest w znakomitym stanie. Stąd jest tylko kilka kilometrów do granicy z Omanem. Oman należy do postępowych krajów Półwyspu Arabskiego, chociaż ze względu na szemrzące sztuczne wodospady, nadwymiarowe kadzidełnice i olbrzymie dzbanki do kawy, które zdobią ulice, bardziej przypomina orientalną baśń. Dziewczynki uczęszczają do szkoły tak samo jak chłopcy, młode kobiety mogą studiować i później znaleźć pracę. Niezależnie czy jako nauczycielki, lekarki czy handlarzki - kobiety w Omanie zdobyły rynek pracy dzięki sułtanowi Kabusowi. W skład Madżlisu asz-szury, który pełni funkcję doradczą wobec rządu przy przedstawianiu ustaw, obecnie wchodzą także przedstawicielki płci żeńskiej. Na wsi, a szczególnie na południu Omanu, wyraźny jest wpływ Afryki. Tam kobiety chętnie noszą jasne batikowane chusty, podobają im się złote kolczyki i ozdoby w nosie oraz utrzymują się z handlu. Krótko mówiąc: Oman jest - przynajmniej poza okolicą stolicy Maskatu - znacznie bardziej pierwotny niż Emiraty i daleko mniej światowy. W sułtańskim królestwie spotkają Państwo autentyczny wiejski sposób życia pośród wspaniałego krajobrazu.