Kto przyjeżdża do Stambułu, z pewnością jest przygotowany na orientalną egzotykę i wspaniałe zabytki przeszłości. Ale ta turecka metropolia nad Bosforem to także tętniące życiem, choć pełne sprzeczności wielkie miasto. Sprzeczność miasta wynika przede wszystkim z tego, że jedna jego część leży na kontynencie europejskim, druga zaś należy już w pełni do islamskiego Orientu. Podczas gdy na ulicach dzielnicy Fatih nie spotkacie kobiety niezakrytej zasłoną ani mężczyzny bez turbanu, który nie spieszyłby się do meczetu na modlitwę, młodzi ciągną do kolorowych centrów handlowych migających neonami, ze zachodnimi markowymi ubraniami na obrzeżach metropolii. Tam się spotykają, słuchają nowoczesnej muzyki z walkmanów i na zewnętrznych parkingach organizują rapowe „spotkania”. O Stambule mówi się, że nawet tujszy kurz jest złoty, więc nic dziwnego, że liczba mieszkańców gwałtownie rośnie - do metropolii przybywa z regionów wiejskich coraz więcej ludzi, bo mają nadzieję znaleźć tu nie tylko pracę, ale i dobrobyt. Nikt chyba nie wie dokładnie, czy mieszka tu 10 czy już 12 milionów... Rzeczywistość w tym mieście charakteryzuje się wyraźnymi kontrastami bogactwa i ubóstwa: znajdziecie tu barwną i zdumiewająco pomieszaną mozaikę luksusowych restauracji, hałaśliwych barów, cichych dziedzińców za popękanymi fasadami i dymiących autobusów na zatłoczonych ulicach. I jakby poza czasem płyną majestatycznie oświetlone ogromne statki oceaniczne, które zmierzają z Morza Marmara do Morza Czarnego. Stąd rządził imperium wschodniorzymskie Konstantyn Wielki, który w 330 roku założył miasto jako Nowy Rzym - przyjęła się jednak nazwa Konstantynopol, a Słowianie nazywali je Carogród. Justynian I, będący od 527 roku cesarzem bizantyjskim, stąd usiłował odbudować cesarstwo rzymskie i za jego panowania wzniesiono świątynię Hagia Sophia. Około XI wieku władzę mieli tu Wenecjanie i Genueńczycy, a w 1204 roku miasto zostało nawet zdobyte przez IV wyprawę krzyżową. W 1261 roku na tron wstąpiła ostatnia dynastia cesarzy bizantyjskich, Paleologowie, którzy rezydowali tu aż do 1453 roku, kiedy miasto zdobyli Turcy. Konstantynopol stał się wtedy metropolią imperium osmańskiego pod nazwą Istanbul. Był stolicą Turcji aż do 1923 roku. Nic więc dziwnego, że kryje w sobie niezwykłe bogactwo zabytków z tamtych burzliwych czasów. W minionych latach wiele budowli zostało starannie zrekonstruowanych, i dziś można zamieszkać na przykład w prawdziwym pałacu sułtana lub w starych domach pod murami Topkapi, skąd Osmanowie rządzili swoim imperium. A jeśli jeszcze wystarczy wam sił, by wyruszyć w nieznane zakątki Stambułu, spotkacie tu co prawda powściągliwą, ale serdeczną turecką gościnność i z pewnością docenicie cierpliwość oraz uprzejmość miejscowych mieszkańców.