Swoistym \"logo\" filozofii Jadwigi Mizińskiej jest twierdzenie, że dobro jest ciekawsze od zła, bardziej skomplikowane, wyrafinowane, finezyjne. Odrzuca się w jej paradygmacie aksjologicznym lekceważenie dobra, utożsamiające je często z naiwnością, słabością, wrodzonym instynktem, łatwowiernością itp. Dobro nie jest tu czymś prostym. mdłym, biernym. Jest czynne, energiczne, pomocne, intensywne. Pomijając już postać średniowieczną , św. Franciszka, a sięgając choćby do Alberta Schweitzera mamy do czynienia z wieloma postaciami i przejawami wcielonego w człowieka Dobra, które w dziełach Mizińskiej jest nie tylko wyższą wartością niż Prawda czy Piękno (co już przyjmował Platon), ale też jest twórcze, subtelne, niebanalne, intrygujące, tajemnicze, skomplikowane.