„Powiedzmy, że stoisz blisko krawędzi klifu i rozkoszujesz się widokiem. Nie ma tu żadnej barierki ochronnej i część twojego mózgu, która pilnuje możliwych niebezpieczeństw i instynktownie ich unika, robi się nerwowa i wysyła sygnał nogom, aby zrobiły krok w tył, zmniejszając w ten sposób ryzyko. Inna część mózgu odnotowuje to polecenie poruszenia nogami i próbuje je wytłumaczyć, porównując wyimaginowane zagrożenie z rzeczywistością. Nie ma tu jednak żadnego bezpośredniego zagrożenia. Stoisz spokojnie. Dlaczego więc cofać się? Gdzie jest problem? Mózg - generator natrętnych myśli - wystrzeliwuje (irracjonalną) sugestię: problem musi polegać na tym, że chciałeś skoczyć.“ Natrętne myśli ma od czasu do czasu prawie każdy. Niezależnie od tego, czy dotyczą jedzenia, seksu, zachowań przemocowych, dziewięciu na dziesięciu ludziom czasem przychodzi do głowy coś, co zaraz uważają za szokujące, niewłaściwe lub przerażające. Jeśli takie niechciane myśli powracają wielokrotnie i zmuszają człowieka do unikania ich za pomocą rytuałów w zachowaniu, takie myślenie i zachowanie może rozwinąć się w zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Autor, który sam od ponad dwudziestu lat zmaga się z tym zaburzeniem, w szczerej próbie zrozumienia go oferuje przegląd psychologicznych, badawczych, historycznych, ale i osobistych spostrzeżeń i wniosków. Osobista historia przenika całą książkę od pierwszego wystąpienia, kiedy choroba dała o sobie znać jako „płatek śniegu w środku lata”, przez rozwój złożonych kompulsywnych obron przed natrętnymi myślami, aż po leczenie w terapii grupowej poznawczo-behawioralnej (KBT).