Rekolekcje to czas skupienia, rozmyślania, wsłuchiwania się w tchnienie Bożego słowa. Ta duchowa obecność na owej pustyni skupienia i modlitwy, to nie wczaso-rekolekcje!

A więc, istotny warunek rekolekcji, jeśli je poważnie traktujemy, to możliwie jak najpełniejsze wyciszenie, modlitwa, rozważanie.

Owoc rekolekcji zależy nie od mądrości i chwały głoszącego, ale jest on zawsze Bożym darem.

Pan Bóg może zainspirować swoją łaską, darem nawrócenia i przemiany nawet po wysłuchaniu bardzo prostych, zwyczajnych konferencji, rozważań rekolekcyjnych, głoszonych przez równie prostego księdza.

Niekoniecznie musi on mieć wszelkie tytuły naukowe, ale istotne jest, aby sam był naprawdę zasłuchany w słowo Boże.

Trzeba, aby rekolekcjonista i uczestnicy przeżywali te dni skupienia w duchu modlitwy, szukania światła i mocy Ducha Świętego.

Ks. prof. dr hab. Stefan Koperek urodził się 16 kwietnia 1938 roku w Krakowie.

W roku 1957 wstąpił do Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego, w którym przyjął święcenia kapłańskie 8 czerwca 1963 roku z rąk ks. bpa Karola Wojtyły.

Studia podstawowe odbył w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy, a studia specjalistyczne uwieńczone doktoratem ukończył na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie dziś Uniwersytet Papieski Jana Pawła II.

Promotorem jego prac naukowych był nieżyjący już ks. prof. Wacława Świerzawski, późniejszy biskup sandomierski.

Jego praca naukowa związana była z wykładaniem liturgiki oraz przygotowywaniem licznych publikacji: zarówno artykułów naukowych, jak i redakcją wielu rozpraw i monografii.

Równie ważnym obszarem zaangażowania była praca administracyjna na uczelni, gdzie ks. Koperek pełnił funkcje: prodziekana i dziekana Wydziału Teologicznego oraz prorektora,

wtedy Papieskiej Akademii Teologicznej, a dziś UPJPII w Krakowie.

Ważne aby podkreślić, że całe swoje kapłańskie życie, ks. prof. Stefan Koperek poświęcał także duszpasterstwu. Owocem tej pracy jest także ta publikacja.