Trzeci tom mistycznego dziennika Luisy Piccarrety odstania dalszy ciąg niezwykłej, intymnej wręcz zażyłości włoskiej mistyczki z Jezusem. Jest zapisem mistycznych spotkań z lat 1899-1900, świadectwem wizji, słów i orędzi Jezusa oraz podejmowanego przez Luisę wielkiego dzieła cierpienia.
Dzięki nadprzyrodzonej łasce Luisa wnika głębiej w sens krzyża, posłuszeństwa, czystości, tajemnicy Kościoła, który niejednokrotnie zostaje jej ukazany jako pełen nieczystości, słabości, zdrady, wzbudzających gniew Tego, który jest jego Głową. Nie wiemy, których czasów dotyczyły wizje Luisy, ale z pewnością, patrząc na to, co dzieje się wokół nas i w nas samych, możemy stwierdzić ich porażającą aktualność.