Książka wybitnego amerykańskiego badacza dziejów i religii żydowskiej, obecnie już emerytowanego profesora Davida J. Halperina (ur. 1947) z University of North Carolina w Chapel Hill, wprowadza czytelnika w zagadnienia żydowskiej egzegezy wybranych rozdziałów proroctwa Ezechiela, obejmujących wizję Bożego rydwanu tronowego (hebr. merkawa). Bada cechy wspólne i unikalne rysy motywów i obrazów w źródłach pisanych, począwszy od pierwotnych warstw interpretacji (w apokaliptyce, zbiorach midraszowych, w obu Talmudach czy w literaturze Hejchalot), aż po ich przemiany w źródłach wczesnochrześcijańskich i islamskich. Nacisk kładzie na analizę relacji związanych z praktyką mistyczną, tzw. „pracą merkawy”, śledząc je w okresie od pierwszych wieków antyku aż po wczesne średniowiecze. Autor, prowadząc polemiki ze współczesnymi przedstawicielami dyscypliny i dialog ze starożytnymi autorami, stara się odpowiedzieć na pytanie o stopień homogenności ówczesnych tradycji „wniesienia do niebios” oraz praktyk w nich zakorzenionych, które niekiedy rozwijały się w nurcie „podziemnych” prądów mistycyzmu, gnozy i magii. Zakłada przy tym rozwój pewnej opozycji lub alternatywy wobec kształtującego się nurtu rabinicznego, która - jego zdaniem - wywodziła się z kręgów mniej wykształconych laików lub konwertytów, dodatkowo będących w młodym wieku i pełnych wewnętrznych dylematów. Interpretując ich doświadczenia, dochodzi do wniosków wynikających z założeń psychoanalitycznych, nie popadając przy tym w nadmierne uproszczenia: łączy swoje metody z rygorem wolnego, lecz nie dowolnego podejścia.