W czasach, gdy nie tylko na kolorowych ulicach i wewnątrz korporacyjnych biur wszyscy wyglądają na pięknych, zadowolonych, szczęśliwych, bogatych, uśmiechniętych, ale nawet na religijnych spotkaniach słyszy się o sukcesie, zdrowiu, wielbieniu, udanym życiu małżeńskim, dostaje się recepty na najlepsze rozwiązania konfliktów, DROGA KRZYŻOWA wydaje się zupełnie nie pasować do całej tej mozaiki …

Jaka jest jednak prawda o nas? Jesteśmy tak naprawdę przybici, mamy pokrzyżowane plany życiowe, pęknięte serce i czujemy się obnażeni i przegrani. Kto może nas zrozumieć w takim położeniu żałosnym? Jedynie Ten, który wziął krzyż. Czy w krzyżu my jesteśmy podobni do Niego, czy On do nas?