Ohiyesa, Dakota Indianin znany również jako Charles Alexander Eastman, jest opisywany jako „najbardziej przenikliwy i wrażliwy z rdzennych amerykańskich myślicieli“. Nazywano go „indykańskim Thoreau“. Urodził się w 1858 roku w południowym Minnesota, studiował podyplomowo i doradzał amerykańskim prezydentom. Zawsze skierowywał swoje wysiłki na lepsze zrozumienie między Indianami a białymi. Pod koniec życia wrócił do rodzinnych lasów Środkowego Zachodu i poświęcał się tradycyjnemu życiu, często wyjeżdżając na kilka miesięcy, by żyć samemu w lesie. W tym drugim wydaniu autor i wydawca Kent Nerburn czerpie z kilku książek Ohiyesy, w tym z jego klasycznego dzieła Dusza Indianina, splatając razem poszczególne fragmenty, aby oddać duchową wizję, która przenika wszystkie pisma i przemówienia Ohiyesy. Książka zawiera spojrzenie Ohiyesy na ścieżki ducha, ścieżki ludzi, przyjście białych zwyczajów oraz jego żal za utraconą wizją. „Czyż nie warto uchronić przed zapomnieniem coś z naszego indiańskiego ducha demokracji, gdzie Ziemia, nasza Matka była darmowa dla wszystkich i nikt nie próbował zubożyć ani zniewolić swego bliźniego?” pyta Ohiyesa. „Naprawdę, nasz wkład dla narodu i świata nie mieści się w sferze materialnej. Nasz największy wkład jest duchowy i filozoficzny.” „Głodzimy na słowa i perspektywę rdzennych Amerykanów,” pisze Nerburn, „a nikt nie mówił z większą jasnością i zrozumiałością niż Ohiyesa.”