Pomimo że szliśmy za jeleniem już dobre dwadzieścia minut, wciąż go nawet nie dostrzegliśmy. Aż wreszcie, kiedy dochodzę do małej płaskowyżu, widzę na pięćdziesiąt kroków przede mną jelenia, który, mrucząc pod nosem, tłucze porożem w gęste gałęzie mocno rozgałęzionej świerczyny. Szybko lornetka do oczu. Widziałem wprawdzie tylko jeden kozioł, ale był wart zobaczenia. Odwróciłem się do mojego przewodnika i gdy widząc, że po obejrzeniu jelenia lornetką kiwa głową, przygotowałem się do strzału. Miałem dobrze opartą pozycję, więc gdy końcówka celownika dalekosiężnego lunety nadal spoczywała na jeleniu, który wciąż rozłupywał gałęzie, nacisnąłem spust…

Nie tylko te, lecz także inne, w ujmujący sposób napisane opowieści zabierają czytelnika do przepięknych obwodów Karkonoszy, Brd, Křivoklátska, Jesioników, ale także na przykład Niskich Tatr. To wszystko w czasach, gdy obfitowały one w liczną, dobrej jakości zwierzynę jeleniową i sarną, a także w dostatek głuszców i cietrzewi. Autor w książce opisuje przyrodę mało dotkniętą cywilizacją oczami człowieka, który kocha i czci zwierzynę, a jednocześnie dzięki swoim wrodzonym zdolnościom potrafi doskonale naśladować jej głosy i z powodzeniem ją polować.

Wierzę i mam nadzieję, że te opowieści, drodzy czytelnicy, wciągną was w sposób zajmujący nie tylko w przebieg samego polowania, ale że dzięki doskonałej umiejętności autora precyzyjnego opisywania danych miejsc, będziecie również łatwo potrafili wyobrazić sobie i określić miejsca, gdzie przed laty te polowania się odbywały.