Znacie film "Dzień świstaka", w którym Billy Murray budzi się wielokrotnie tego samego dnia? Kto z nas nigdy nie westchnął: „Ach, gdybym mógł cofnąć czas, zrobiłbym wszystko inaczej!”

I właśnie taką szansę dostaje główna bohaterka książki Christiny Lauren "Na Święta o jeden dzień więcej". Maelyn utkwiła w pętli czasu i ciągle wraca do 21 grudnia, kiedy to z rodzicami i bratem przybywa na ukochane domki letniskowe, gdzie wraz z przyjaciółmi rodziny co roku świętuje Boże Narodzenie. Tym razem jednak mają to być ostatnie Święta. Domek ma zostać sprzedany. Święta są stworzone do rytuałów, ale czy naprawdę chciałbyś ciągle upadać ze schodów, pozwolić, by ulubiony sweter został przegryziony przez psa, wielokrotnie łamać ząb na piekielnie twardym niedopieczeniu, pijacko i żenująco całować się z kimś, kogo naprawdę nie chcesz, i bezskutecznie tęsknić za kimś, na kim naprawdę Ci zależy? A wyobraź sobie ten horror, kiedy przechodzisz przez terminal lotniska i masz absolutnie jasne, co się wydarzy w następnej sekundzie. I to się naprawdę dzieje. Co się dzieje? To chyba jej się tylko śni! Czy wszechświat robi jej kawał? Czy już na dobre zwariowała? To nie jest normalne! Zadzwońcie po lekarza!

W Maelyn zakochany jest nastolatek Theo, ale jak to zwykle bywa, Maelyn kocha jego brata Andrew, który, jak się wydaje, nikogo nie kocha. Kiedy minie pierwszy szok z déjà vu i Mae zaakceptuje fakt, że ciągle wraca w czasie, potraktuje to jako możliwość zdobycia serca Andrew - to, co nie zadziałało wcześniej, tym razem ominie i spróbuje inaczej. Czy uda jej się zdobyć Andrew? Czy kiedykolwiek wydostanie się z pętli czasowej? A co z domkiem? Kto go ostatecznie kupi?