To tragiczna opowieść nieszczęśliwej królowej, którą sama nam opowiada, osadzona w najbardziej burzliwym okresie dziejów Anglii. Los Henrietty Marii (1609-1669) ułożył się nieszczęśliwie już od samego początku - jej ojciec, słynny francuski król Henryk IV, został zamordowany kilka miesięcy po jej narodzinach, a ona dorastała na dworze pełnym intryg, nieustannie na krawędzi konfliktu, skąd w wieku piętnastu lat uwolnił ją przyszły król Anglii Karol I. Ich małżeństwo jednak źle się zaczęło; katolicka księżniczka odrzuciła protestanckie ceremonie i rozpoczęła trzy lata trwający małżeński spór, podsycany także przez wrogiego księcia Buckingham. Z tych burzliwych początków wyłoniła się jednak jedna z największych historii miłosnych wszech czasów, a Henrietta Maria, głęboko oddana w miłości i bezlitosna w nienawiści, stała wiernie u boku swego męża aż po jego nieszczęsny koniec. Tak oto ta książka jest świadectwem najszczęśliwszego i zarazem najbardziej tragicznego małżeństwa pomiędzy człowiekiem niezwykłej uczciwości, zdecydowanym wypełniać swój obowiązek zgodnie z własnym sumieniem, a kobietą całkowicie oddaną i zdeterminowaną, by mu pomagać. O tym, jak razem nieporadnie przemierzali okres pełen zwrotów, byli świadkami upadku Strafforda i wzrostu nowych możnych - Cromwella, Hampdena i Pyma, przy ciągłej obecności szpiegów we własnym domu. Po egzekucji króla namiętna Henrietta popadła w niezgodę ze swymi bardziej rozsądnymi dziećmi i wycofała się na odpoczynek do zamku Colombes na południu Francji. Tam, w osamotnieniu, rozmyśla o przeszłości i o tym, do jakich błędów pchnęła ją jej dumna i nieokiełznana natura.