Jeden z pierwszych reportaży Wańkowicza, opisujący tygodniowy pobyt w ZSRR. Na radziecką Rosję patrzył okiem życzliwym i nieuprzedzonym, choć także bez większego entuzjazmu. Książka po raz pierwszy ukazała się w 1934 roku (Towarzystwo Wydawnicze „Rój'); wydania powojenne z lat 1974 i 1979 (razem ze Szczenięcymi latami w jednym tomie pod tytułem Czerwień i amarant) zawierały skróconą i ocenzurowaną wersję tego tekstu. Wańkowicz miał niezwykły dar obserwacji, łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi, ogromną ciekawość drugiego człowieka, a co najważniejsze życzliwość dla niego. Cechy te są doskonale widoczne w tekście, stanowią wyróżnik całej twórczości autora, czyniąc ją wyjątkową i ponadczasową. Czyta Michał Breitenwald ukryj opis