Czy możemy śmiać się ze choroby takiej jak depresja i żartować z niej? Większość ludzi prawdopodobnie odpowiedziałaby, że nie, inni zaś twierdziliby, że depresja to przecież nie prawdziwa choroba. A potem jest Tobi Katze, który zgodnie z hasłem „śmiech to najlepsze lekarstwo” od dłuższego czasu pisze o swojej chorobie blog pełen humoru i cynizmu, nie wyszydzając jednak poważnej tematyki. W swojej książce pozwala czytelnikom przeżyć na własnej skórze także chwile pełne niezrozumienia, emocjonalnego chłodu, straty, letargu i podobnych doznań. Przenika ją nadzieja, że na końcu nawet najdłuższego tunelu pojawi się w końcu światło. Nawet jeśli to trwa, warto się nie poddawać. Ludzie, którzy sami zmagają się lub kiedyś zmagali z depresją, rozpoznają wiele sytuacji; członkom ich rodzin i przyjaciołom książka pomoże zrozumieć, jak naprawdę się czują. Książka przypadnie do gustu czytelnikom literatury psychologicznej, członkom rodzin osób z depresją, tym, którzy walczą lub kiedyś walczyli z depresją, a także będzie przydatna dla profesjonalistów świadczących pomoc. Tobi Katze (1981) pisze opowiadania, eseje, wiersze i scenariusze. Od ponad dziesięciu lat występuje w bardzo popularnych poetry slamach. Otrzymał kilka nagród literackich. W 2014 roku zaczął prowadzić na stronach magazynu Stern blog o swoim życiu z depresją. „Jutro niestety też jest dzień” to jego druga książka.