Sagi rycerskie należą do mniej znanych gatunków literatury staronordyckiej. Ten termin od średniowiecza jest zbiorczym określeniem staronordyckich wersji kilku grup tekstów literackich, które pierwotnie powstały we Francji. Książka przedstawia oba główne typy tych riddarasogur: pierwotne, tj. adaptowane przekłady francuskich pierwowzorów, oraz własne, swobodniejsze skandynawskie opracowania na ich motywach, tzw. sagi wtórne. Czeskie czytelnictwo po raz pierwszy ma więc okazję zapoznać się nie tylko z tekstami poważnymi przeznaczonymi dla dworu norweskiego króla, z sagami o rycerzach króla Artura czy Karola Wielkiego, lecz także z późniejszymi islandzkimi sagami, charakteryzującymi się większą dawką ironii i własną koncepcją dworności. Do tłumaczenia wybrano cztery teksty rycerskiej epiki z Norwegii i Islandii z XIII i XIV wieku: Sagę o Erexie, rycerzu Artura, fragment "O bitwie runzwilskej" ze Sagi o Karolu Wielkim, Sagę o Tristramie i Ísodd oraz Sagę o Pięknym Baringu. Możemy więc śledzić wyobrażoną drogę epiki nordyckiej od berserków - wojowników nordyckiego boga Odyna - do dwornych rycerzy i z powrotem. Tom otwiera nową serię wydawniczą Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Karola o nazwie Medium, która udostępnia czeskim czytelnikom szerokie spektrum tekstów średniowiecznych w wysokiej jakości przekładach.